...
Jak postępowanie i sprawa między szlachetnym Janem Pirowskim, synem szlachetnego Stanisława Pirowskiego i opiekunem, szlachetnym Wawrzyńcem Pirowskim, powodami z jednej i szlachetnym Janem Pierścińskim, pozwanym, względem gwałtownego zabicia wyżej wspomnianego Stanisława Pirowskiego, ojca wyżej wspomnianego Jana Pirowskiego, z drugiej strony, przed sądem ziemskim lelowskim toczyła się i trwała, w której sprawie wyżej pozwany ów sąd, ponieważ wyżej wymieniona strona pozwana odbiciem dowiodła, że tę stronę powodową z powodu wyżej wymienionego zabójstwa w nieobecności jej, strony powodowej w odbiciu wzdała, postanowił, że ona, strona pozwana, Jan Pierściński względem rzeczy powyższych od pozwu wyżej wymienionego pisemnego, ziemskiego lelowskiego drugiego i tegoż pierwszego, i od sprawy teraźniejszej ma być wieczyście wolna i uwolniona. Którego dekretu ona, strona powodowa za prawo nie przyjęła, lecz od tegoż według formy prawa i przepisu statutu odwołała się. Które odwołanie ten sąd dopuścił, jak to w całości tej sprawy szerzej zawarte jest opisane. Które to postępowanie i sprawa na mocy odwołania i odroczenia sejmu walnego piotrkowskiego przypadły i zostały wniesione tu, na sejm walny krakowski. Przeto na rozprawie dzisiejszej, z mocy odwołania oraz wcześniej opisanego odroczenia przypadłej i przyszłej, kiedy ona, strona pozwana wyżej wspomniana rozprawy zaszłej z odwołania pilnowała, zaś strona powodowa ani przez się, ani przez swojego prawnego zastępcę nie stawiła się i nie pilnowała ani nie przystępowała do rozprawy z odwołania, sąd niniejszy sejmu walnego krakowskiego wyżej wymienony wyrok zaoczny lelowski strony tej powodowej potwierdził i ratyfikował oraz za pośrednictwem niniejszego wyroku swojego potwierdza i ratyfikuje z przysądzeniem kary tejże na nią, stronę powodową odnowionej. Po którego to wyroku potwierdzeniu w dalszym procesie ta sama strona pozwana tę samą stronę powodową cztery razy z przepisu prawa przez woźnego ziemskiego Jana Ćwikłę ze Strzeskowic do sądu niniejszego wołaną i ani przez siebie, ani przez swojego prawnego zastępcę z nią, stroną pozwaną czynić nie chcącą, z dopuszczenia sądu niniejszego wyżej wspomnianego powoda jako nieobecnego i którego nieobecność jest większą rzeczą, według swojego pozwu pisemnego ziemskiego lelowskiego i według akt za wszystko w odbiciu wzdał. Którego pozwu w odbiciu treść jest taka.

Zygmunt August, z Bożej łaski król polski itd. Tobie, szlachetnemu Janowi Pierścińskiemu z Pierśna, części twojej dziedzicowi, z tychże dóbr twoich oraz innych którychkolwiek ruchomych i nieruchomych oraz z osoby twojej, ciebie jakimkolwiek prawa tytułem i sposobem jakimkolwiek w Królestwie Polskim dotyczących, nakazujemy, abyś przed naszym sądem ziemskim na rokach ziemskich w Lelowie odprawianych na wniosek szlachetnego Jana, syna niegdy Stanisława Pirowskiego razem z opiekunem jego, szlachetnym Wawrzyńcem Pirowskim, z Barcikowic dziedzica, prawnie stawił się. [Który ciebie] pozywa po raz drugi pozwem pisemnym lelowskim drugim, jako to ciebie sądownie na karę niestanego uzyskał skazanie na rokach ziemskich lelowskich blisko przeszłych według swojego pozwu oryginalnego pierwszego, którym byłeś pozwany, w ten, który następuje, sposób. Który ciebie pozywa razem z wyżej wspomnianym opiekunem swoim o to, że ty, nie wiedzieć, jakim duchem wiedziony, owszem, gwałtownie na drodze wolnej i publicznie, to jest w dobrach wsi Pierzyce, wyżej wspomnianego Stanisława Pirowskiego, ojca tego Jana, który wtedy na wyprawę moskiewską z szlachetnym Idzim Żeromskim dziesiętnikiem swoim przygotowywał się, ty zaś, nie bacząc na takową jego wyprawę, siłą i gwałtownie na tegoż nastąpiwszy ze swoimi wspólnikami, których imiona i nazwiska są ci znane, w środku tejże wsi idącego do wyżej wspomnianego swojego dziesiętnika, tak, jak jest powyżej, zabiłeś oraz życia go pozbawiłeś bez żadnej wrogości sobie wcześniej okazanej, jak woźnemu ziemskiemu opatrznemu Janowi Adamczykowi z Olewina i szlachcicom pewnym przez szlachetnego Wawrzyńca Pirowskiego z Barcikowic jako opiekuna prawnego wspomnianego wyżej małoletniego Jana, syna niegdy zmarłego jest zeznane i oświadczone. Które to martwe ciało przez tego Wawrzyńca Pirowskiego, stryja i opiekuna na koniec ze środka wsi jest zabrane. Tamże, w dziedzictwie wsi, przed wizerunkiem krzyża przy pogrzebie według przestrzegania prawa pospolitego przez tego woźnego przeciwko wyżej wspomnianemu Janowi Pierścińskiemu i przeciwko jego wspólnikom ze strony tego małoletniego Jana zostało ogłoszone i oznajmione, jak to o tym relacja tegoż woźnego ziemskiego w aktach grodzkich wieluńskich szerzej w swojej treści, do której niniejszy pozew w całości odnosi się, opiewa i opisuje, a jak tobie to wszystko na zbliżającej się rozprawie szerzej będzie oznajmione, te twoje przeto przerzeczonego Stanisława Pirowskiego okrutne zabójstwo waży i ocenia sobie tenże Jan małoletni razem ze swoim wyżej wspomnianym opiekunem na sto i dwadzieścia grzywien pieniędzy, polskiej monety i liczby przeciwko tobie i na tyle samo kary albo jak to prawo orzeknie, sądownie masz zostać ukarany, dla wysiedzenia w wieży zaś masz być zatrzymany, z zastrzeżeniem postępowania razem z wymienionym wyżej opiekunem swoim czynionego przed majestatem naszym królewskim. Dan w Krakowie, w sobotę po święcie Nawrócenia świętego Pawła Apostoła najbliższą [27 I 1566], Roku Pańskiego tysiąc pięćset sześćdziesiątego szóstego.....